Bir Annenin Gözünden ''Baba Olmak''
Baba olmak, hamilelik durumunun deklare edilmesinden başlayan süreçten sonra artık, bir başka çocuğun varlığını kabul etmek demek bence.
İçeride büyüyen bir varlık için hayaller kurmak, kurulan hayallere esprili bir yaklaşımla kendine benzerse neler olabileceği hakkında tahminler yürütmek demek.
Annenin bazen aşırıya kaçan kaygılarını dizginlemeye çalışıp, en kotu ihtimal aynı benim gibi olur; merak etme diyebilmek demek.
Duygusallığın doruğundaki anneyi, sakinleştirmek için sakin bir tavırla; sen de haklısın diyebilmek demek.
Bebeğini kucağına aldığında kendini unutmak ve unutulmak demek.
Kendini önceliğini bebeğine verebilmeye alışmak demek.
Uykusuz gecelere alışmak, ertesi sabah erken kalkıp ise gitmek demek.
Gecenin bir yarısında, emzirmekten yorulmuş, takati kalmamış annenin, gaz çıkarma sırasını devretmesine; içten içe sinirlenerek; ama zoraki bir tebessümle “peki” diyebilmek demek.
Bebeğinin kendine benzemesini umarak, eşinin akrabalarının ve arkadaşlarının “aynı annesi” demesini kabullenebilmek demek.
Bebeğinin erken uyumasını beklerken, izlemek istediği maçın ancak ertesi gün özetini izleyebilmek demek.
Çocuğu televizyonda kötü bir şey görmesin diye, sadece çizgi film kanallarını izlemeye alışmak demek.
Her ne kadar şikayet etsek de her konuda en büyük destekçimiz demek, Tüm Babaların Babalar Günü Kutlu Olsun!